Parçalanmış bir çerçeveyim ben
Cam kırıklarımın ardında
Eskimiş bir resim
Siyah beyaz
Yıpranmış
Bazen bakıyorsun
Bekliyorsun
Bir anı
Bir ses
Belki bir his
Alıp götürüyor seni
Dipsiz bir kuyunun karanlığına
Terk edilmiş
Ayak sesleri uzaklaşıyor
Sonra loş bir ışık
Ölüm mü?
Hayır sadece yalnızlık
Camların keskin ucunda
Batıyor sessizliğe
Siyah beyaz
FOLLOW